Πράξη πρώτη.

Είσαι παιδί. Τα Χριστούγεννα έχουν κάτι μαγικό.

Είναι η Άγια Νύχτα που τραγουδάτε στο

Μετά τον Ξενοφώντα, το Ζορμπά και την Πηνελόπη έρχεται το νέο έκτακτο ακραίο καιρικό φαινόμενο, αυτό της χριστουγεννιάτικης υστερίας.

Κοντεύει σχεδόν μήνας, που το ξημέρωμα τις καθημερινές με πετυχαίνει στο δρόμο.

Τις προάλλες, σ’ ένα απ’ εκείνα τα πρωινά, την ώρα

Δεκέμβριος. Τελευταίος μήνας του χρόνου, τελευταίες μέρες ενός ακόμη χρόνου που στις αρχές του πιθανότατα είχες βάλει στόχους, είχες κάνει

«Επιδείνωση θα παρουσιάσει ο καιρός τις επόμενες ημέρες. Ένα βαρομετρικό χαμηλό που κινείται από τα δυτικά ενδέχεται να πλήξει τη χώρα

…κι ΑΓΑΠΗ θα πει μοιράζομαι! Και το μοίρασμα της αγάπης φέρνει χαμόγελα, φέρνει χαρά, φέρνει πληρότητα. Και ποιο είναι

Α- όπως Άγιος Βασίλης. Κακά τα ψέματα, ο παχουλός αυτός κύριος έρχεται πάντα στις γιορτές. Ε; Φρόνιμα τώρα, μας ακούει!

Αγαπητέ μου Santa,

Πάνε χρόνια που έχω να σου γράψω.

- Μαμά, θα μας φέρει και φέτος δώρο ο Άι Βασίλης; 
- Φυσικά!
- Γιατί ακούσαμε ότι δεν υπάρχει...
- Ποιος τις λέει αυτές