Πρωτάκι μου,
Πριν λίγες ημέρες χτύπησε για πρώτη φορά το κουδούνι του σχολείου για σένα.
Μπήκες στο μεγάλο προαύλιο, κοιτώντας γύρω σου με περιέργεια, εξερευνώντας τον καινούριο χώρο («Να, εδώ θα παίζω με τη μπάλα, εκεί είναι ότι πρέπει για κρυφτό, κυνηγητό…»).
Στάθηκες στη σειρά, φορώντας τα καλά σου.
Είχες λίγη αγωνία καθώς σκεφτόσουν το καινούριο σου ξεκίνημα, το διάβασμα, τους καινούριους συμμαθητές…
Όμως ένιωθες μεγάλο παιδί και στεκόσουν όλο καμάρι δίπλα στα άλλα ανθρωπάκια: πρωτάκια πια - τέρμα τα ψέματα.
Τέρμα τα μικρά σακίδια του νηπιαγωγείου! Τώρα η σχολική σου τσάντα είναι λίγο μικρότερη από το μπόι σου! Γεμάτη βιβλία, τετράδια που όλα γράφουν το όνομά σου! Είναι δικά σου, ναι! Έτοιμα για το ταξίδι σου προς τη γνώση.
Τέρμα τα στρογγυλά τραπεζάκια που καθόσασταν όλοι οι μικρούληδες μαζί, μια παρεούλα. Τώρα έχεις το θρανίο σου και το μοιράζεσαι μόνο με το διπλανό σου. Ώρα να μάθεις τι σημαίνει διπλανός στο σχολείο: κολλητός, να μοιράζεσαι τη μισή σου ημέρα μαζί του, να λες αστεία και να κρυφογελάς, να είναι το φιλαράκι σου!
Μικρό μου πρωτάκι, ήρθε η ώρα να δοκιμάσεις τα φτερά σου για πρώτη φορά μόνο σου.
Μου φαίνεσαι μικρούλι ακόμα, μα δεν είσαι πια.
Σε βλέπω να απομακρύνεσαι – η τσάντα σου στην πλάτη, το κολατσιό σου στο χέρι.
Σηκώνω το χέρι μου να σου γνέψω γεια. Σου χαμογελάω.
Γυρνάω την πλάτη μου - δάκρυσα άθελά μου.
Το μωρό μου μεγάλωσε- πάει πρώτη δημοτικού.
Καλή πρόοδο αγάπη μου. Καλή και ανέφελη πτήση προς το μέλλον σου.
Μεγαλώνεις…
Σ΄ αγαπώ,
Η μαμά.