Μετά τον Ξενοφώντα, το Ζορμπά και την Πηνελόπη έρχεται το νέο έκτακτο ακραίο καιρικό φαινόμενο, αυτό της χριστουγεννιάτικης υστερίας.

Κοντεύει σχεδόν μήνας, που το ξημέρωμα τις καθημερινές με πετυχαίνει στο δρόμο.

Τις προάλλες, σ’ ένα απ’ εκείνα τα πρωινά, την ώρα

Όταν έχεις περάσει σχεδόν τη μισή ζωή σου ταξιδεύοντας παραμονή Χριστουγέννων, για να είσαι έγκαιρα στο πατρικό σου, ο στίχος «driving home

Α- όπως Άγιος Βασίλης. Κακά τα ψέματα, ο παχουλός αυτός κύριος έρχεται πάντα στις γιορτές. Ε; Φρόνιμα τώρα, μας ακούει!

Χριστούγεννα! Η πιο όμορφη γιορτή του χρόνου; τουλάχιστον! Η πιο χαρούμενη; σαφέστατα!
Κι όταν υπάρχουν παιδιά στο σπίτι αναμφισβήτητα

Χριστούγεννα, η πιο μαγική περίοδος του χρόνου. Θεωρητικά, πάντα. Γιατί πρακτικά, ας το παραδεχτούμε, η πιο μαγική περίοδος του χρόνου είναι

Τα ξέχασα τα χριστούγεννα που γκρεμίστηκε ο μύθος του Άγιου Βασίλη!
Τότε που είδα μέσα από την κλειδαρότρυπα τον μπαμπά μου να αφήνει

Χριστούγεννα είναι....

....λευτεριά στα Καλικαντζαράκια! Ε, μα επιτέλους, κάποιος πρέπει να το καταλάβει! Και μη μου πείτε ότι ακόμα δεν το έχετε

Δεκέμβρης. Ίσως ο πιο κρύος μήνας του χειμώνα και ο μόνος που παράλληλα είναι τόσο "ζεστός". Ένας μήνας πολύχρωμος. Γιατί ο Δεκέμβρης είναι ο μήνας που

Χριστούγεννα είναι...

Η ηρεμία της ξάστερης νύχτας λίγο πριν χιονίσει.

Και ύστερα, χιονονιφάδες που στροβιλίζονται πριν προσγειωθούν μαλακά