Μιλώντας πάντα και απολύτως εγωιστικά για τον εαυτό μου, πρέπει να πω ότι έχω πει πολλά ουσιαστικά «ευχαριστώ» αλλά λίγα από εκείνα που λέγονται once in a lifetime. Και που σίγουρα πρέπει να ειπωθούν στους ανθρώπους γύρω μας, δίπλα μας, κοντά μας.
Είμαι ένας δύσκολος άνθρωπος. Δύστροπος. Κυκλοθυμικός. Νευρικός και με εκρήξεις. Ελαφρώς καταθλιπτικός. Συντηρητικός αλλά αντισυμβατικός. Είναι επίπονο να με κρατάς από το χέρι και να περπατάς μια ζωή δίπλα μου, μαζί μου.
Το ξέρω.
Και για αυτό, σε ευχαριστώ.
Σε ευχαριστώ που έχεις υπάρξει η μοναδική μου groupie στις unplugged βραδιές μου. Που δεν σε πειράζουν οι κιθάρες επιβλητικά κρεμασμένες στο σαλόνι.
Σε ευχαριστώ που καταλαβαίνεις την καψούρα μου για τον Ολυμπιακό. Που δεν σε νοιάζει όταν σιγοτραγουδώ «είσαι στο μυαλό κάτι μαγικό», φιλώντας την τιμημένη ερυθρόλευκη φανέλα.
Σε ευχαριστώ για εκείνο το πρωϊνό στη Μονεμβασιά, στο κανόνι. Για το βλέμμα ως πέρα και το «για πάντα».
Σε ευχαριστώ που.... «σου κάνω», ακόμη και όταν λέω «αυτός είμαι και αν σου κάνω». Τι ξέρω ο τρελός, ξεράδια....
Σε ευχαριστώ για την υπομονή όταν με πιάνουν οι μαύρες μου. Για τον καθαρό λόγο που έχεις και τον τρόπο σου που πάντα με ανεβάζει. Ή για το ξέσπασμά σου όταν μόνο αυτό χρειάζομαι για να συνέλθω.
Σε ευχαριστώ για την ρεαλιστική σου ματιά, όταν το κόκκινο αερόστατο του ενθουσιασμού μου με τραβά στον ουρανό. Δεν είσαι η καρφίτσα που το ξεφουσκώνει, αλλά η πυξίδα που δείχνει τη σωστή ρότα στο γαλάζιο.
Σε ευχαριστώ που δείχνεις θαυμασμό για μια εξυπνάδα που θα πετάξω ως βαρύγδουπη παπάρα θέλοντας να αυτοεπιβεβαιωθώ για τις πολλές αλλά άχρηστες γνώσεις μου.
Σε ευχαριστώ που είσαι η καλύτερη συμπαίκτρια που είχα ποτέ στο Trivial. Που δεν σε πειράζει να σε κλέβω καμία φορά στο τάβλι, αν και το κάνω με τέτοιο τρόπο, για να το καταλάβεις.
Σε ευχαριστώ που ανέχεσαι τα μικρά μου χόμπι, την μεγάλη συλλογή από ταινίες, CD, βιβλία, περιττά λευκώματα. Γνωρίζεις κατά βάθος ότι ξέρω «τι θα τα κάνω όλα αυτά».
Σε ευχαριστώ για το μυαλό με ψυχή και την καρδιά με γνώση. Μα πάνω απ΄όλα, σε ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ για ένα πλασματάκι που με προσφωνεί «μπαμπά» εδώ και λίγα χρόνια. Και γι΄αυτό, δεν θα μπορέσω ποτέ να σε ευχαριστήσω αρκετά.
Ο ZoSο και η παρέα του, τα έχουν πει καλύτερα πριν από μένα. Ταξίδεψε στους στίχους και τη μουσική.
Thank You.
BrightStarsNote : Τα σχόλια σας είναι σημαντικά για εμάς. Ο χώρος κάτω από την ανάρτηση προσφέρεται γι' αυτό το σκοπό. Αλλά για όσους προτιμούν να αφήσουν ένα πιο προσωπικό σχόλιο ή μια ερώτηση, μπορούν να το στείλουν εδώ.
Απαγορεύεται ρητά η εν όλω ή εν μέρει αντιγραφή, αναπαραγωγή, δημοσίευση, διασκευή και χρήση σε παράγωγο έργο, μετάφραση και εν γένει κάθε είδους χρήση των Κειμένων, χωρίς την προηγούμενη γραπτή άδεια της ιδιοκτήτριας της Ιστοσελίδας. Με επιφύλαξη κάθε νόμιμου δικαιώματος.
