Έφτασε κιόλας στα μισά του κι αυτό το καλοκαίρι.
Το περίμενες, σαν σανίδα σωτηρίας από τον γκρίζο χειμώνα. Ονειρευόσουν ηλιόλουστες
...
Τη θυμάμαι να σκαλίζει τις λέξεις με μια ακατανόητη εμμονή. Να διαχωρίζει τα φωνήεντα από τα σύμφωνα, να παρατηρεί προσεκτικά τη θέση των τόνων ανάμεσά
...
- Γιατί δεν γράφεις; Γιατί σταμάτησες να γράφεις;
- Δε σταμάτησα... Το διέκοψα για λίγο.
- Ρε, με δουλεύεις; Έχεις μετρήσει
...
Λίγο πριν του έτους την αρχή…
Η αύρα μιας άλλης εποχής μ’ έχει συναντήσει.
Λέμε «ευχαριστώ» στη ζωή μας; Όταν λέμε, το εννοούμε; Και για ποιο πράγμα το λέμε; Άλλο είναι το ευχαριστώ, για τον φιλαράκο που σε άφησε ένα πρωί να
...
Τα Χριστούγεννα όλα κάπως «πρέπει» να είναι, μαζί κι εμείς.
Πρέπει να είμαστε χαρούμενες και γεμάτες γιορτινή διάθεση, ακόμα κι αν ο
...
Το μεγάλωμα ενός παιδιού δεν μπορεί παρά να είναι ομαδική δουλειά! Στις περισσότερες περιπτώσεις, εκτός από τους αρχηγούς της ομάδας (τους
...
Δεν έχω φίλους. Είναι μια μεγάλη αλήθεια που μου πήρε καιρό να συνειδητοποιήσω και ακόμη περισσότερο να αποδεκτώ. Δεν έχω
...
Φίλη είναι εκείνη που της λες στις 22.40 μ.μ. «θα πέσω για ύπνο, δεν είμαι στα καλά μου» και σου απαντά «οκ, το πολύ σε μία ώρα θα είμαι
...
Προτιμώ τις λευκές σελίδες. Αυτές που σου δίνουν την ελευθερία ν’ αποτυπώσεις όλα όσα νιώθεις και σκέφτεσαι. Σε κάνουν κυρίαρχο των λέξεων.
...
