Όταν τα χείλη σου θα είναι πικρά από απογοήτευση, θα είμαι εκεί με μια κουταλίτσα ζάχαρη, έτσι είναι η ζωή, μια πικρή και μια γλυκιά, κάποιος θα πρέπει να στο λέει ξανά και ξανά για να μην το ξεχνάς.
Όταν θα σκας από χαρά και θα θέλεις χοροπηδώντας να τα πεις, να τα μοιραστείς με κάποιον που θα χαρεί διπλά με τη χαρά σου, εκεί θα είμαι πάλι. Να κοιτάω τα μάτια σου να λάμπουν από ενθουσιασμό και ευτυχία...
Και όταν με αγωνία θα ψάχνεις την άκρη σου, όταν δεν θα θέλεις άνθρωπο να δεις, και πάλι εκεί θα είμαι, κρυμμένη κάπου, μέχρι εσύ να με φωνάξεις. Και τότε, δίπλα σου θα βρεθώ χωρίς δεύτερη σκέψη.
Λοιπόν, θα ‘ μαι κοντά σου όταν με θες. Με αγκαλιά, φιλί ή το ακουστικό του τηλεφώνου. Κοντά.
Δεν θα είμαι από πάνω σου, δεν θα σε πνίξω. Θα είμαι κοντά. Θα είμαι εκεί.
Με τη σκέψη ή με το σώμα, η αγκαλιά μου θα είναι ανοιχτή, για ‘σενα.
Έτσι σ’αγαπώ αληθινά, θα είμαι κοντά σου όταν το θες εσύ...
*η αρχική αφιέρωση του σημειώματος αφορά τα παιδιά μου. Σε δεύτερη ανάγνωση - όλους όσους αγαπώ...
✎ Share Your Story & Join Our Team!
*Αν θέλετε να μοιραστείτε κι εσείς εικόνες από την καθημερινότητά σας, επικοινωνήστε μαζί μας.
