Ο Ιούνιος, ξέρουν πολύ καλά οι γονείς ότι είναι ο μήνας των εκδηλώσεων.
Με ό,τι κι αν ασχολούνται τα παιδιά (μπάσκετ, ποδόσφαιρο, μπαλέτο, πιάνο, κιθάρα, κολύμβηση, ρυθμική, θεατρικό), τον Ιούνιο θα δώσουν την τελική παράσταση που κλείνει το έτος.
Σε μία τέτοια, ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ παράσταση, έπαιξε το Στελλί μου το βράδυ της Κυριακής.
Ο τίτλος της, "Παράτα με!!.."
Και το θέμα της;
Η σχέση των εφήβων με τους γονείς τους.
Τους αγαπούν (χωρίς να ξέρουν το γιατί) και τους μισούν (πάλι χωρίς να ξέρουν το γιατί)...
Η δασκάλα τους, η κυρία Δάφνη Μαρκάκη, έκανε εξαιρετική δουλειά.
Έφτιαξε μια εντελώς update παράσταση, με παιδιά που μιλάν σαν τα παιδιά μας, σκηνές που συμβαίνουν στα σπίτια μας και καταστάσεις πέρα για πέρα αληθινές.
Το Στελλί μου, πέραν του ότι τραγούδησε ένα καταπληκτικό τραγούδι (slideshow 1), που περιγράφει το πώς μεγάλωσε στις τσέπες μου, παρουσιάζει στς φίλες της τον "Ιδανικό Μπαμπά" (slideshow 2).
Γνωρίζω πάρα πολύ καλά, πόσο "αδιάφορο", έως και κουραστικό είναι για τον κάθε "ξένο" γονιό/αναγνώστη, να βλέπει φωτογραφίες, video και να ακούει τις εξυπνάδες που έκανε το ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΠΑΝΕΞΥΠΝΟ ΠΑΙΔΙ, του άλλου.
Δεν θα ήθελα με τίποτα να κάνω και γω τα ίδια, όπως ποτέ δεν μοιράστηκα με γυναίκες τις κουραστικές ιστορίες μου απ' το στρατό (που μόνο εγώ και η "σειρά" μου γελάμε), δεν περιέγραψα ποτέ φλύαρες και ανούσιες ιστορίες μου από την πενταήμερη, ούτε δείχνω σε άσχετους φωτογραφίες διακοπών, γάμων μου κλπ.
Ο μοναδικός λοιπόν λόγος αυτής της "παρουσίασης", ήταν για να μοιραστούμε μαζί την εξαιρετική δουλειά της ηθοποιού/σκηνοθέτιδος/σεναριογράφου Kας Δάφνης Μαρκάκη, που ακόμα και αυτές τις δύσκολες εποχές, κατάφερε να εμπνεύσει αυτή την εφηβική ομάδα των επτά 15χρονων κοριτσιών και να ανεβάσει μία πραγματικά ξεχωριστή παράσταση.
Επειδή, δυστυχώς, η παράσταση ήταν one off (δύο μόνο βραδιές στο Δημοτικό Θέατρο Αργυρούπολης), δεσμεύομαι ότι με το που θα το έχω στα χέρια μου σε μορφή dvd, να το μοιράσω δωρεάν σε όποιον πραγματικά ενδιαφέρεται να το δει.
Αν και "Παράτα με!!.." που λέει και η παράσταση, ας μην τα παρατήσουμε.
ΠΟΤΕ...
