Τη θυμάμαι να σκαλίζει τις λέξεις με μια ακατανόητη εμμονή. Να διαχωρίζει τα φωνήεντα από τα σύμφωνα, να παρατηρεί προσεκτικά τη θέση των τόνων ανάμεσά τους και να παίζει μαζί τους. Έλεγε, πως τα φωνήεντα είναι παχιά, ολόκληρα, γεμάτα, τα δε σύμφωνα, κολώνες, το νόημα πως κρατούν και παρομοίαζε τους…
